Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΒΑΦΤΙΖΟΝΤΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ.... για την υπόθεση στο Χαλάνδρι


Λίγο πριν τις βουλευτικές εκλογές ,στις 23 Σεπτεμβρίου 2009 , το κράτος για να αντιμετωπίσει τον γενικότερο «αναβρασμό» και τη δυσαρέσκεια που επικρατούσε στην κοινωνία ,αποφασίζει να θέσει σε λειτουργία ένα σχέδιο παραγωγής φόβου για να επιβάλλει ευκολότερα τη συναίνεση στα σχέδιά του. Η όλη υπόθεση που άρχισε επί κυβέρνησης της Ν.Δ. ήταν μια προσπάθεια για να ξεπλύνει το αμαυρωμένο από τα σκάνδαλα επικοινωνιακό της προσωπείο απέναντι στους ψηφοφόρους της. Επιχείρησαν σ ΄ ένα προεκλογικό υπερθέαμα να παρουσιάσουν ότι «κάνουν δουλειά και πιάνουν τρομοκράτες». Συγκεκριμένα, μπάτσοι της αντιτρομοκρατικής εισβάλλουν στο σπίτι του Χάρη Χατζημιχελάκη στο Χαλάνδρι όπου τον περιμένουν και τον συλλαμβάνουν. Παράλληλα συλλαμβάνονται άλλα 3 άτομα , ο ξάδερφός του Μάνος Γιόσπας και η φίλη του όπως και ο Παναγιώτης Μασούρας. Οι τέσσερις τους οδηγούνται στον 12ο όροφο της ΓΑΔΑ όπου αρχίζουν οι ανακρίσεις από την αντιτρομοκρατική. Ταυτόχρονα εκδίδονται άλλα 6 εντάλματα σύλληψης ατόμων που έχουν με τους προαναφερθέντες συντροφικές ή φιλικές σχέσεις. Οι έξη αυτοί σύντροφοι αρνούμενοι να παραδοθούν στα χέρια του κράτους αναγκάζονται να βγουν από την καθημερινότητά τους και οδηγούνται στη φυγοδικία. Μετά από λίγες μέρες η μία από τους συλληφθέντες αφήνεται ελεύθερη με περιοριστικούς όρους ενώ αρχίζει ένα «κυνήγι μαγισσών» για την ενοχοποίηση και άλλων ανθρώπων για την ίδια υπόθεση. Τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ αναμασώντας τις πληροφορίες των μπάτσων δεν χάνουν χρόνο και σπεύδουν να βαφτίσουν το σπίτι «γιάφκα» και την παρέα «τρομοκρατική οργάνωση» . Προβάλλουν ως «αδιάσειστα» στοιχεία στις τηλεοράσεις και τις εφημερίδες μερικά σπρέι , αφίσες και μπογιές που βρέθηκαν στο σπίτι ενώ μιλούν για διάφορα ενοχοποιητικά αντικείμενα που όμως ποτέ δεν παρουσιάστηκαν. Η ενορχηστρωμένη επιχείρηση των κυρίαρχων να δείξουν ότι ένα σπίτι που χρησιμοποιείται από τον Χατζημιχελάκη Χ. για να ζει όπως ζούμε όλοι είναι και γιάφκα τρομοκρατών, είναι η προσπάθεια να αποδείξουν ότι ο γάιδαρος πετάει. Οι φυλακισμένοι σύντροφοι βρίσκονται πίσω από τα κάγκελα όχι επειδή οι αρχές απέδειξαν την σχέση τους με τις κατηγορίες που τους προσάπτονται αλλά μέχρι να αποδείξουν το αντίθετο, δηλαδή για το δικαστήριο είναι «ένοχοι» μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Η βιομηχανία μαζικής παραγωγής υπόπτων που στήνεται έρχεται να στοχοποιήσει και να ποινικοποιήσει τις φιλικές και συντροφικές σχέσεις με βάση δαχτυλικά αποτυπώματα που βρέθηκαν στο σπίτι στο Χαλάνδρι. Πιο συγκεκριμένα, στις 14/11/09 συλλαμβάνεται μετά από παρακολούθηση η Α.Χ. επειδή βρέθηκε αποτύπωμα της σε ένα κηροπήγιο. Αφού απήχθη από την αντιτρομοκρατική, οδηγείται στον εισαγγελέα και αφήνεται ελεύθερη. Στις 5/01 συλλαμβάνεται ο Ν.Μ. επειδή βρέθηκαν τα αποτυπώματα του σ΄έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή που είχε συναρμολογήσει για τον φίλο και συνάδελφό του Χάρη Χ. Αφήνεται και αυτός ελεύθερος μέχρι την δίκη της υπόθεσης. Στη 01/02 προφυλακίζεται ο Ν.Β. επειδή βρέθηκαν αποτυπώματά του σε μια πλαστική σακούλα και σ΄ένα φυλλάδιο. Μετά από περίπου ένα μήνα αποφυλακίζεται. Τα ΜΜΕ μιλούν επίσης και για άλλα «κρυφά» εντάλματα σύλληψης που όμως ποτέ δεν εκδόθηκαν επίσημα. Η όλη επιχείρηση του κράτους και των κονδυλοφόρων του δεν έχει σαν κύριο στόχο την εξουδετέρωση συγκεκριμένων προσώπων ούτε την εξάρθρωση συγκεκριμένης ομάδας, αλλά αποτελεί μέρος μιας ευρύτερης κατασταλτικής στρατηγικής, είναι ο «δούρειος ίππος» που αποσκοπεί στον εγκλωβισμό γενικότερα κόσμου που αντιστέκεται στην εξουσιαστική βαρβαρότητα. Το κράτος αντιλαμβανόμενο τη δυναμική της εξέγερσης του Δεκέμβρη 2008 προσπαθεί να προλάβει μια παρόμοια κατάσταση που μπορεί να ξεσπάσει λόγω των νέων συνθηκών εντατικότερης δουλείας που επιβάλλονται αυτόν τον καιρό (λόγω της «χρεοκοπίας» του καπιταλιστικού συστήματος). Τον κατασταλτικό αυτό σχεδιασμό τον βλέπουμε και σε άλλες περιπτώσεις όπως στην εντατικότερη αστυνομοκρατία στα εξάρχεια από τον Σεπτέμβρη, στην εφαρμογή του κουκουλονόμου, στις 300 προσαγωγές την 17 Νοέμβρη 2009, στην επικήρυξη 3 αναρχικών, στις 122 συλλήψεις τον Δεκέμβρη του 2009, στην εισβολή στο Ρεσάλτο και στο δημαρχείο στο Κερατσίνι και την δίωξη των συντρόφων, στην εκδικητική καταδίκη του αναρχικού Ηλία Νικολάου σε 7,5 χρόνια φυλάκισης, στις εξοντωτικές ποινές στους αναρχικούς Πολύκαρπο Γεωργιάδη και Βαγγέλη Χρυσοχοϊδη για την αλληλεγγύη που έδειξαν στον δραπέτη Β.Παλαιοκώστα, στις συλλήψεις στην πορεία του Βύρωνα για τη δολοφονία του Νίκου Τόντι από μπάτσους, στις συλλήψεις διαδηλωτών στις απεργιακές πορείες, στη δολοφονία του αναρχικού αγωνιστή Λάμπρου Φούντα από ένστολα σκυλιά της δημοκρατίας. Οι κυρίαρχοι χρησιμοποιούν πάγιες τακτικές για να διαλύσουν τις επιθετικές αντιστάσεις. Επιχειρούν να διαχωρίσουν και να κατατάξουν σε μια προσπάθεια να διαχειριστούν πιο εύκολα τους αντιστεκόμενους. Φτιάχνουν κατηγορίες όπως των αναρχικών «χούλιγκαν», των «ιδεολόγων», των «τρομοκρατών», των «φίλων αντιεξουσιαστών του Χρυσοχοίδη», των «ειρηνικών διαδηλωτών» και των «βανδάλων». Η επιχείρηση αυτή δεν είναι κάτι το πρωτοφανές αλλά είναι κάτι που έχει ξαναγίνει στην Ευρώπη (υπόθεση Μαρίνι* στην Ιταλία). Το ελληνικό κράτος σε αγαστή συνεργασία με τα ΜΜΕ κατασκευάζει είδωλα φόβου και τρομοκράτησης της κοινωνίας. Αναπαράγουν το στερεότυπο του αδίστακτου τρομοκράτη με στόχο να παραπληροφορήσουν, να απονοηματοδοτήσουν και να εγκληματοποιήσουν την όλη δράση των αναρχικών και των αντιεξουσιαστών. Αυτές τις μέρες 3 σύντροφοί μας κλείνουν 6 μήνες προφυλάκισης και άλλοι 6 καταζητούνται κατηγορούμενοι για συμμετοχή σε «τρομοκρατική οργάνωση». Κατηγορούνται από ένα δικαστήριο που ξέρει καλά να συντηρεί την κυριαρχία και την εκμετάλλευση, που ξέρει καλά να τιμωρεί ό,τι βγαίνει από την κανονικότητα που επιβάλλει, που ξέρει καλά να εκδικείται ό,τι μάχεται για ελευθερία. Στο «δικαστήριο» αυτό και στο σύστημα που το στηρίζει στρέφουμε την οργή μας. Στεκόμαστε δίπλα στους συντρόφους μας. ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ ΤΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ Π.ΜΑΣΟΥΡΑ ,
Χ.ΧΑΤΖΗΜΙΧΕΛΑΚΗ, Μ.ΓΙΟΣΠΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ

ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗ ΒΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
*αντιτρομοκρατική εκστρατεία του ιταλικού κράτους όπου φυλακίζονταν αγωνιστές χωρίς στοιχεία για «αξιόποινες πράξεις» που παραβίαζαν την αστική νομιμότητα, ουσιαστικά όμως για την ιδεολογική τους τοποθέτηση και για την αντιεξουσιαστική τους δράση.

Αυτοδιαχειριζόμενο στέκι παλιού χημείου
steki-escalera.blogspot.com